دریای رحمت _ شرح غزل علوی ( همای رحمت )

بسمه تعالی

رومه خبر جنوب__ نگاه پنجشنبه __  22 شهریور  97 

و

سایت سیمرغ _فرهنگ و هنر , ادبیات , مقالات ادبی , بیستم آذر ماه 96 .

چراشهریار در غم هجران خون می گریست ؟

دریای رحمت _ شرح غزل علوی ( همای رحمت )

مقدمه :

در میان ستارگان مدایح و مراثی ِ امام علی بن ابیطالب (علیهالسلام) در آسمان ادب شیعه , غزل همای رحمت اثر سید محمد حسین بهجت تبریزی متخلصبه شهریار برتری و مقام یگانه ای یافته است . بنابر روایتی شهریار هنگامی که اینمدیحه ی ماندگار علوی را سروده است , در عالم رؤیا آیت الله مرعشی نجفی او را درجمع کثیری از شعرای سِترگ علوی و شیعی در حال خواندن شعر همای رحمت در مسجد کوفه یمعظّمه در پیشگاه آن امام همام , علی ( علیه السلام ) دیده است . در ذیل شرح غزل ِاعظم و ماندگار ِ همای رحمت را بررسی می کنیم

متن :

علی ای همای رحمت تو چه آیتی خدا را
که به ماسوا فکنده ای همه سایه ی هما را

آری , امام علی مرتضی (ع) آیینه ی رحمت الهی است . آن امامهمام ,  هُمای معنوی رحمت و بخشش است و نههُمای خسروان مُلک فانی دنیا .
و رحمت آن امام هُمام , بی کران خواهد بود و در رحمت خویشتن , تمایزی بین مخلوقاتنخواهد داشت .
در بیت فوق از آرایه ی نماد , تشبیه و کنایه استفاده شده است.

دلاگر خداشناسی همه در رخ علی بین
به علی شناختم به خدا قسم خدا را

امادر سیمای جهان مادّی , هر فرد آگاه و دلسوخته به دنبال الگوی خداشناسی خواهد بود .و شناخت خداوند امری بسیار سخت است . در اینجا سید محمد حسین شهریار مسیر اصلیشناخت الهی را در زندگانی و اعمال امام علی (ع) , یافته است . که آن امام عظیم ,حضرت توحید را به صورت کامل شناخته است .
در بیت فوق , واژه ی " رُخ " , آرایه ی مجاز دارد

بهخدا  که در دو عالم اثر از فنا نماند
چو علی گرفته باشد سر چشمه‌ی بقا را

ادامه متن با کلیک بر سطر سرخ رنگ زیر :

نظامی گنجوی و مدح پیامبر اکرم(ص)

صائب تبریزی و ستایش امام رضا (ع) ___ قسمت چهارم

تفسیری از بیت توحیدی ( هاتف اصفهانی )